In mijn werk als psycholoog wil ik nog wel eens afwijken van protocol. Want als je, in overeenstemming met de cliënt, afstapt van de gebaande wegen gebeuren soms de mooiste dingen.
Deze avontuurlijke uitstapjes in het therapeutisch proces komen bij mij van binnenuit. In Johannes 7:38 zegt Jezus dat bij wie in Hem gelooft, stromen van levend water uit haar binnenste vloeien. In vers 39 wordt nog even uitgelegd dat Jezus hier doelt op de Heilige Geest. Stromen van levend water… dit is een treffende beschrijving. Want tijdens gesprekken met cliënten kan het me overvallen dat er zich iets roert in mij, er komen woorden en gedachten die ik niet meer tegen kan of wil houden. Woorden uit de Bijbel, gedachten over Jezus of de Heilige Geest stromen vanuit mijn binnenste en móeten eruit. Wat er dan gebeurt is te mooi om niet te delen. Ik denk dat dit concept het best uitgelegd kan worden met een concreet voorbeeld.
Ik denk terug aan een recent gesprek. De vrouw die al haar hele leven bij een Christelijke beweging was aangesloten, overal vrijwilligerswerk deed maar nooit in haar Bijbel las en er ook niet uit onderwezen werd tijdens de samenkomsten. Vanwege zeer ernstig jeugdtrauma en depressieve klachten kwam ze bij mij terecht. We waren nog in de verkennende fase...wanneer was de depressie eigenlijk echt begonnen? En waar ervoer ze God in haar leven? We kwamen op geloofsvertrouwen. Eigenlijk wist ze helemaal niet of het wel goed zat tussen haar en God. Ze had Hem een aantal keer in haar leven ervaren, in een opwelling had ze zich ook 40 jaar geleden laten dopen, maar hoe wist ze eigenlijk zeker dat ze gered was? Ze keek me aan met grote ogen, zo van “zeg het maar”.
Mijn gedachten snelden naar een tekst.. wie met zijn mond belijdt dat Jezus Heer is..waar staat het ook alweer? Ergens in Romeinen… welk hoofdstuk? Iets met 9? Ik pakte de Bijbel van mijn bureau en begon te bladeren.. Bingo! Romeinen 10:9. “Wil je dit even voorlezen alsjeblieft?”
Beduusd kijkt ze me aan. “Wat?”
“Hier, dit is een Bijbel. Dit is het levende woord van God. Wat hierin staat is waarachtig en betrouwbaar. Wil je Romeinen 10:9 even voorlezen?”
Oke… ze pakt de Bijbel aan, zoekt met haar vingers het vers en begint het hardop voor te lezen…
Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u zalig worden.
“Huh?! Dit heb ik nog nooit gehoord!” Haar stem begint te trillen. Een vrouw die al vanaf haar kindertijd heeft afgeleerd om te huilen, want bij huilen kreeg ze een klap. Ze slikt haar tranen weer weg en staart wat voor zich uit.
“Wat gebeurde er net bij je?” Vroeg ik.
“Ik weet het niet. Ik voelde iets, maar nu is het weg, achter een muur. Dit was heel gek. Hier moet ik even over nadenken. Ik weet niet wat er zojuist gebeurde”.
Ze is duidelijk onder de indruk, en we bespreken het nog even na. Ik wijd uit over de kracht van Gods woord en de werking van de Heilige Geest. Ik vraag haar om nog een stukje verder te lezen. Maar ze heeft al genoeg gekregen. Vermoeid en vervuld gaat ze naar huis.
Bij de volgende afspraak komen we erop terug. Er is van alles gebeurd. Ze is alleen op haar kamer gaan bidden en ineens kwamen allerlei zonden naar boven die ze is gaan belijden. Ze werd er doodmoe van en dacht “nu is het wel klaar Heer” maar toen kwamen er nog meer. Allerlei dingen die klein leken, uit haar verre verleden, kwamen ineens opborrelen en ze bracht het allemaal bij God. En daarna was er rust. Het was heel bijzonder zegt ze.
We spoelen door en zijn een paar weken later. De depressie is nog niet weg, en trauma heeft haar voor het leven gevormd. Maar er is een lichtje aangegaan van binnen. En er is een vuurtje aangestoken. Want deze vrouw is gaan rondvragen.. “is er nog een Bijbelstudiegroep waar ik kan aansluiten?”. Nee.. die was net opgedoekt. Te weinig deelnemers. Ze heeft haar eigen Bijbel van onder het stof gehaald en is weer gaan rondvragen. Wie zou er mee willen doen aan het samen lezen van de Bijbel? Binnen no-time had ze een groepje mensen verzameld, ieder met zijn gebrek of diagnose. Ze hadden er wel zin in. Een leider hadden ze nog niet, maar mijn cliënte was bereid het initiatief te nemen en had iemand met veel Bijbelkennis bereid gevonden om mee te doen. Een leider wilde ze niet, maar iemand met kennis van zaken leek haar wel handig. Vaak merk ik tijdens mijn werk dat ik erbij sta, ernaar kijk en mezelf even moet knijpen. Gebeurt dit echt? Ja, dit gebeurt echt. Een vrouw die niet meer wilde leven zet een Bijbelstudiegroep op.
Ik ben zelf heel benieuwd hoe het verder gaat. Maar dit is zeker. Jezus maakt mensen vrij, Gods Geest werkt, Gods woord is krachtig en Hij zet daarmee dingen in beweging die muurvast leken te zitten. We hebben elkaar zo nodig, om het licht van Christus te brengen op duistere plaatsen. Intussen blijf ik met haar werken aan het verwerken van de trauma’s en het overwinnen van de depressie. Iets van de langere adem, een parallel proces naast wat Gods Geest al bij haar in werking heeft gezet.
* Deze blog plaats ik met toestemming van de cliënt.
Reactie plaatsen
Reacties